UMUT Ne acılar yaşadım hayalinle gönlümde Gönül gözünü açıp neden görmedin beni Bahar düşlerde kaldı mevsim artık sonbahar Ölsem de unutamam çünkü çok sevdim seni Boyun büktüm kadere hayat devam ediyor Hasrette hüzünleri sensizliğe yükledim Beni bende kahreden yıllar yılı aşkımı Ne bilmeni istedim ne vuslatı bekledim Bağrımdaki fırtına koparmış yüreğimi Bir mateme bürünmüş biçare gönül sessiz Sürüklemiş götürmüş sevgimin seli sana Sen her şeyden habersiz ben seninleyim sensiz Gelme artık istemem dersem sakın inanma Yalan vallahi yalan aşkım kana bulansa Bu dünyada olmazsa mahşerde olacaktır Yaralanan kalpleri Yaratan saracaktır Nevzat DOĞANAY
