![](/images/top.png)
ÖLÜNECEK SEVGİLİ Bir hayat enkazının altında mahzur kaldım Arayan soran yoktu bunaldım da bunaldım Bir ışık arıyordum güneş gözümü aldı Kör karanlık günlerim artık mazide kaldı Teller kopmuş perişan kimse bakmaz yüzüne Bir kırık kalp sazını bıraktım ellerine Parmak ucu mızraptı tüm duygular sesteydi Gönül aşkı doğurmuş hem güfte hem besteydi Canevimin bir daha işi olmaz kederle Harcayamaz bu dünya düşmek de neymiş derde İnsan olan her zaman vefa nedir bilmeli Uğrunda ölünecek sevgiliyi sevmeli Nevzat DOĞANAY
![](/images/bottom.png)