MUHANNET Yokluk mertliği bozar namerde olma yakın Zelil perişan ol da kula kul olma sakın İsyan etmez sabreder gösterirsen metanet Başkasından bekleme Rab’bim eder merhamet “Severim, sayarım” der “ yalan “ bilirsin amma Vurdumduymazdır tavrı “dosta bak” diye yanma Söyleyemez yazamaz edemezsin şikâyet Gün olur belki anlar lütfolursa inayet Açarsın canım diye bağrını sen kimlere Kadirdir yüce Mevla’m bilselerdi nelere Anlatacak ne kaldı gerekmez ki kehanet Ey gönül anlasana bunun adı MUHANNET Nevzat DOĞANAY
