GÖNÜL Aklımla savaşta gönlüm her zaman Düşünür şaşarım yenilmez gönül Bir dâhi olsan da ömrü yer zaman Duygusuz densize eğilmez gönül Dayanmaz çevrine beden bîçare Dermansız çaresiz hastayım gönül Sensiz kimim var ki kimden ne çare Aldın beni benden yastayım gönül Kalmasa bir umut ne de bir gayret Nârına yaksalar varımı gönül Yine de geçemem geçersem kahret Sensizlik de akıl kârımı gönül Dert zevk ayrı değil aynı kişidir Cefa sende safa sendedir gönül Seninle sen olmak yürek işidir Ferman sende vefa sendedir gönül Seninle var olmak Hak’tan mürüvvet Cennetten ruhuma ziynettir gönül Sen yoksan istemem ne can ne servet Bu çilekeş sensiz cesettir gönül Nevzat DOĞANAY
