FİRKAT Nerde seven sevilen yalan mıydı sözümüz Diz dize göz gözeydik nerde candan ilgimiz Nerde yola can koyan nerde yanan özümüz Hani biz paylaştıkça çoğalırdı sevgimiz Hani yıllar da geçse eskimezdi aşkımız Göz görmez dil söylemez olsa ne çıkar derdin Zindanda da görürüz gönül gözümüzle biz Konuşma bir bakışın şiirdir akar derdin Nerde gülenle gülen ağlayanla ağlayan Dostluğa kucak açan gani gönüllerimiz Nerde bir gün görmese karaları bağlayan Ne bu kasvet kaskatı karardı mı kalbimiz Bu ne naz bu ne kapris beni satın mı aldın Mütevaziyim diye elde kelepir sandın Aşk kimlerin elinde ey aşkım nasıl kandın Kutsal dediğin aşkı sen kendin yaraladın Artık arama yokum mutlu ol sen sevdiğim Sevdiğimi söyledim tutulsaydı bu dilim Nafile hiç bekleme eline değmez elim Sevdim sevmez olaydım firkat ölümden elim Nevzat DOĞANAY
